Galina Leoné - Van der weert

Soms laat ik me verleiden tot het volgen van allerlei discussies over opvoedvraagstukken. Dit bericht gaat dan over potjesvoeding, samen slapen, kinderopvang, vitamine K-shots, en allerlei andere gevoelige thema’s, waarvan de platformen donders goed weten dat het felle discussies oplevert. En wij moeders(/ouders) houden daarvan en gaan vól in de

Vorige week mocht ik voor mijn werk een week naar Italië. De vorige keer dat ik naar het buitenland ging voor werk, kon mijn dochter – destijds net geen jaar oud – mee. Nu – bijna 15 maanden – bleef zij met manlief bij opa en oma. Hoewel ik mijn

Het is al eventjes geleden… onze eerste vakantie niet met zijn tweeën, maar met zijn drieën! Manlief en ik waren uitgenodigd om ons werk te presenteren op verschillende conferenties. Aangezien er enige overlap was ging onze kleine uk mee. Als dikke bonus konden we ook nog een weekje vakantie nemen

Voorheen dacht ik altijd dat we er in Nederland wel zo’n beetje uit waren met de emancipatie. Wij vrouwen werken als we dat willen, mannen kunnen thuisblijven voor de kinderen. Eind goed, al goed toch? Mijn echtgenoot en ik streven ernaar de opvoeding van onze dochter zo gelijk mogelijk aan

Het is inmiddels ruim 9 maanden geleden, maar door vriendinnen die nu massaal op standje ‘baren’ staan, ging ik weer reflecteren op keuzes die ik rondom mijn eigen bevalling maakte. Een van die keuzes was het gebruik van de cordring. Eerlijk is eerlijk; ik had hier nog nooit van gehoord. In

De laatste keer dat ik ècht een nacht lekker had geslapen en uitgerust wakker werd, kan ik mij niet meer herinneren. Onze kleine dame is inmiddels ruim acht maanden en werd ’s nachts nog twee, soms zelfs drie keer wakker voor een voeding. De goedbedoelde adviezen uit onze omgeving werden

Een keer raden waar deze post over gaat. Kolven. Niet bepaald mijn hobby, niet per sé noodzakelijk in een tijd waar kunstvoeding (bijna) net zo goed is als borstvoeding, maar wèl mijn voorkeur. Denk antistoffen, weerbaarheid en hechting. In november ging ik na drie maanden bevallingsverlof weer aan het werk.

Toen mijn dochter drie maanden oud was, realiseerde ik me twee dingen. Een:  zelf kleding maken is eigenlijk duurzamer en leuker dan kopen, zeker met een baby die zo hard groeit. Twee: ik had nog nooit een naaimachine aangeraakt. Maar daar kon ik wat aan doen! Via mijn grote vriend Google

Hé, jij bent die wasbare-luier activist toch? … Ja! Ik ben die wasbare-luier activist. Jullie hebben wellicht mijn eerdere blog hierover al gelezen.  Gelukkig ben ik nog meer dan alleen wasbare luier activist! Ik ben moeder van een hele lieve dochter, echtgenoot van een minstens net zo lieve man, promovendus