Aapies kijken…

Toen wij dit voorjaar naar de Apenheul gingen met onze zoon van toen 6 jaar en onze 2 jarige dochter had ik niet gedacht dat ik het Aapie zou zijn!

Het was ontzettend druk en wij hadden geen buggy of wandelwagen bij ons. Ik heb eerlijk gezegd een hekel aan die dingen en zeker als ik weet dat het ergens druk gaat zijn. Tenley kon toen al goed lopen hoor, maar bij ons blijven dat snapte ze nog niet. En met al die mensen en een heleboel water in en om de dieren besloten wij dat ik haar op mijn rug zou doen. Zo gezegd, zo gedaan!

Maar toen ik opkeek, nadat ze op mijn rug in de drager zat, was ik zelf het aapie geworden. Het hele terras keek ons aan hoe dat toch eigenlijk ging. Gelukkig had Tenley de grootste lol en vind ze het prima om op mijn rug mee te gaan. Op deze manier kon ze gezellig mee kijken over de hekjes en had ze mooi overzicht. Wat ze niet gehad zou hebben als ze nog gelopen had of nog in de wandelwagen had gezeten. Dan had ze alleen maar kunnen genieten van hekken en benen. Wij hebben een super dag gehad en Tenley heeft alles mooi kunnen zien.

Ik moest hier deze weeks ineens aan denken. Het heeft blijkbaar zoveel indruk gemaakt op Tenley, want toen ze deze week een paar foto’s voorbij zag komen van die dag, riep dat ze gelijk dat ze naar de Aapies wilde en ze koos gelijk een doek uit die ze wilde gebruiken. Aapies hebben we die dag niet gezien, maar we hebben een heerlijk rondje gewandeld in de zon en met de hond. En Tenley, die zat heerlijk op mijn rug.