gedachten van een dreumes die niet wil slapen
Elke dreumesouder kent dit moment. Nadat je je kindje in bed hebt gelegd en jouw voet de laatste trede van de trap raakt begint een enorm gekrijs. In je hoofd ga je razend snel je checklist af, heeft hij wel genoeg gegeten, gedronken, een schone broek.
Je besluit om hem enkele minuten te laten huilen om te kijken of zelf in slaap kan vallen. In deze enkele minuten bedacht ik me: wat zou er in het hoofdje van kindlief omgaan? Een paar gedachten…
- Ik ben zooo moe. Ik weet van vermoeidheid niet meer wat ik moet doen. Ik ben zoo moe!
- Waarom ga je weer naar beneden? Je zei dat het bedtijd was…
- Ik zag koekjes liggen beneden. Ik mocht ze niet hebben. De volgende dag kan ik ze nooit terugvinden! Oh oneerlijkheid.
- Misschien als ik blijf huilen vergeten ze de koekjes.
- Misschien horen ze me niet.
- Negeren ze me nou? Zo onbeschoft.
- Misschien moet ik in plaats van huilen ‘mama’ roepen
- Als ik mijn speen uit bed gooi dan moet ze wel terugkomen.
Deze gedachtensprong was even leuk maar verandert helaas niets aan de situatie: zoonlief huilt en kan niet uitleggen waarom. Tijd voor een slokje drinken en een grote knuffel van mama.