Een boom van een boom

Ik hijs twee kinderen de auto in. Mijn zoontje wil niet. Hij wil spelen met de door zijn geliefde Sinterklaas gesponsorde nieuwe knikkerbaan. En nieuwe treinbaan. En nieuwe kleurboek. En nieuwe puzzel. Mijn dochter wil ook niet. Die wordt bijna twee en ziet overal een kans om haar ontwikkelende zelfbewustzijn een kans te geven: “NEE!” Maar mama wil wel en dus gaan we tóch. De volgende kans is in het weekend en dan wil ik echt niet op kerstbomenjacht.

We stappen uit bij een waar kerstbomenkerkhof. Met kluit, zonder kluit, groot of klein.. er is genoeg te kiezen. Mijn zoontje heeft het snel bekeken. Hij wijst een boom aan van bijna twee meter hoog. Ik probeer hem geduldig uit te leggen dat dit enorme groene monster a) niet in de auto past, b) niet in de woonkamer past en c) niet te koop is. Hij geeft even geduldig aan dat het a) heus wel past, b) heus wel past en c) écht wel te koop is.

Mijn dochter is ondertussen helemaal in haar nopjes. Ze is vakkundig een zorgvuldig volgens de actuele decembermode volgehangen boom aan het ontkleden. Iets wat ik pas door heb wanneer ik een kerstbal hoor sneuvelen. Een vriendelijke medewerker lacht vriendelijk “kan gebeuren” (mijn dochter antwoord: “nee”) en onder luid protest sleep ik twee kinderen richting de bomen met kluit van acceptabel formaat.

Ik wijs snel een exemplaar aan. “Dat is snel” zegt de meneer die niet beter weet en doet de boom in een netje. Wanneer de kinderen in de auto zitten wurm ik ook de boom in de achterbak. Het is net een bos, zo concludeert mijn zoontje. Ik zie een auto vol naalden en vlekken van hars en kan hem alleen maar gelijk geven.

Thuis duik ik snel de zolder op om de kerstballen achter een schot vandaan te trekken. Samen versieren we de boom. Althans, we beginnen samen. Mijn zoontje concludeert al snel dat de boom prikt en zijn knikkerbaan een stuk prettiger spelen is. Mijn dochter heeft vooral plezier in het verplaatsen van kerstballen. Vanuit de boom naar een plantenbak, een fruitschaal, achter de kussens of als knikker in de knikkerbaan. Wat een gezelligheid.

Wanneer de boom staat kan de echte sfeer van deze feestmaand losbarsten. Het is natuurlijk totaal géén dingetje dat mijn dochter de boom het liefste sloopt. En de kat de naalden door het huis loopt. En mijn zoontje de lichtjes steeds aan doet. En weer uit. En weer aan.. nou goed je snapt het.

Heerlijk, ik geniet ervan. Ik wens je een heerlijke decembermaand!