Geschikt / Ongeschikt

Soms vind ik mezelf best een goede moeder. Als ik zingend sta te koken met een dreumes op mijn rug en een peuter naast me op het aanrecht, tomaten snoepend, dan ben ik best tevreden. Soms vind ik mezelf minder leuk. Als ik gil dat ik NU NU NU stilte wil, dat ze ergens anders dan voor mijn voeten, hangend aan mijn benen moeten spelen, of als ik geen zin heb in voorlezen / duplo torens bouwen / tikkertje spelen maar op de bank wil liggen. Met mijn ogen dicht. Zonder kinderen. Is het al half 8?

Ik weet dat ik niet kan zingen en toch doe ik het. Bij voorkeur alleen wanneer mijn zoon en dochter het horen. Niet omdat ik me schaam ofzo, ieder zijn talenten, maar ivm mogelijke beschadigingen aan gehoor dan wel vriendschappen. Ik weet eigenlijk niet of ik wel op kan voeden. En anders dan wanneer ik mijn zangtalenten ten gehore breng, krijgt ik er ook niet direct feedback op. Ja, mijn kinderen zijn blij om me te zien, maar uit de psychologie weten we ook dat kinderen hier nu eenmaal toe geprogrammeerd zijn. Op de peuteruitbarstingen na dan.

Zwanger van mijn oudste was ik, toen ik me als een razende inlas in het ouderschap. Een spoedcursus. Het is dat de LOI hier niets op aanbood. Ik las me scheel op internetfora, tijdschriften en folders die me overal werden opgedrukt. Ik wist precies hoe ik het zou gaan doen. En toen werd mijn zoon geboren en werd het anders. Een zoektocht. Ik dacht dat ik het doorhad toen mijn dochter werd geboren. Schijn bedriegt. Een heel nieuw kind en ik heb nog steeds geen idee waar ik eigenlijk mee bezig ben.

En dus lig ik s avonds in bed en denk ik terug aan de afgelopen dag. Ja, dat doe ik. Ik leg mijn acties allang niet meer naast de onrealistische theorieen die werden geschetst in de boekjes die ik ooit las. Ik bedenk: was ik vandaag een leuke moeder? Geschikt of ongeschikt. En dan ga ik slapen. Want ik word altijd wakker met een wijsje in mijn hoofd. Iedere ochtend. Die zing ik heerlijk vals onder de douche, gewoon om te testen of mijn stem soms overnachts veranderd is. En dan zoen ik mijn kinderen, doen we een dansje en beginnen aan een nieuwe dag. Misschien lukt het vandaag wel.

Mis geen blogs van 5ter
abonneer je op de e-mailnieuwsbrief!