Iets in de lucht

Mijn beide kinderen zijn hartje winter geboren, maar in de lente ontstaan. De lente is een heerlijke tijd. De zon verrast en irriteert nog niet, zoals in de zomer soms het geval is. De zandbak is nog spannend voor mijn kinderen. Een stukje fietsen een verademing na al die maanden knutselen aan de keukentafel terwijl het buiten stormt. Het doet iets met je, de lente.

Als ik boven bezig ben met het bevestigen van een luier aan mijn rondjes draaiende dreumes en mijn peuter in zijn onderbroek coach, hoor ik buiten lachende kinderen voorbij rennen. Ik hoor een bal stuiteren op straat terwijl ik boterhammen smeer en pap maak. Aan tafel ontwijk ik de broodkorsten die mijn dochter niet wil eten en door de kamer heen gooit, praat afwezig mijn peuter naar zijn volgende hap toe maar ben met mijn hoofd bij de zon die ik op mijn gezicht voel schijnen.

April 2010 was het, eind april, toen ik de positieve test vast hield die onze zoon aankondigde. Halverwege mei 2012 toen een vaag tweede streepje mijn voorgevoel rond mijn dochter bevestigde. Bij de eerste test heerlijk weer. Ik was in een bosrijke omgeving en toen ik daar rondliep zag ik de groene bladeren aan de bomen, de bloemen tussen en het mos en leek het of de vogeltjes wat harder floten. Bij mijn dochters test was het bewolkt. Daar merkte ik weinig van trouwens. De lente is zo veranderlijk als de hormonen in een zwangere vrouw. Ik zweefde op een zonnige wolk van geluk.

Ik weet eigenlijk niet of ik de lente pré-moederschap al zo ervaren heb. Of ik altijd het plezier om me heen, als we allemaal onwennig naar buiten trekken, zo bewust heb meegekregen. Ik zie opeens baby’s, verliefde stellen, rennende kinderen, bolle buiken. Zoveel geluk wat in de winter binnen verborgen blijft.

Al 4 jaar lang ervaar ik in de lente (de herinnering aan) het aankondigen van mijn kinderen. Deze lente wordt een bijzondere. April en mei zullen voorbij gaan zonder een baby in mijn armen of een baby in mijn buik. Dat is een primeur, na 4 jaar. Ik denk niet dat ik er minder gelukkig van zal worden. Ik zie het om me heen. De lente brengt licht en ruimte, ongeacht je leeftijd, hoe wit je benen zijn en of je verliefd bent of niet. Het zit in de lucht, niet te missen.

Geen leuke blogs meer missen?
Abonneer je op de e-mailnieuwsbrief!