Feel good, look good

De lente breekt definitief door, we stoppen onze Uggs diep achterin de kast en ruimen de shawls en ijskrabbers opgelucht weer op. We gaan genoeglijk buiten zitten met onze ochtendkoffie en genieten van de voorzichtige warmte op onze huid. Heerlijk, het huis lijkt ineens twee keer zo groot doordat de tuin (of het balkon) weer benut kan worden.

Ik krijg er instant energie van om met dit warmer wordende weer bloeiende planten te gaan (ver)poten, onkruid tussen de tegels uit te trekken en gezellige pastelkleurige kussens op de buitenbank te leggen. Het kan weer! Het houdt altijd zoveel beloften in om op een terras te kunnen afspreken, blote benen te hebben onder je rokje, slippertjes aan te kunnen schieten en de BBQ weer schoon te maken voor een lange zomer vol avonden met de vuurkorf aan. Dan sla ik weer Aperol en Prosecco in voor heerlijke Aperol Spritz mixjes en leg de witte wijn vast koud.

Buiten eten heeft iets feestelijks, het doet aan die relaxte vakantie denken waarbij je na een warme stranddag, roezig en voldaan, een grote schaal tapas bestelde en je je verheugde op de kan koele rosé, knapperig stokbrood en een flinke bak verse aioli. Een milde zomerbries tegen je rood en licht verbrande wangen, kriebelend zand tussen je tenen en je haar zo droog als stro. Toch was perfectie zo tastbaar.

Geen zware maaltijden meer, geen wildstoofpotjes of maaltijdsoepen, maar lichte knapperende salades, veel verse vis, hardgekookte eieren, dun gesneden tomaten, mozzarella, olijven, kappertjes en rode uienringen. Een klein beetje olijfolie en rode wijnazijn en wat grove peper. Tevreden zie ik dat het eruit ziet als een Rivièra Maison advertentie, vooral door de glazen schaal vol vers geschild fruit (even met citroen besprenkelen zodat het niet verkleurd) en de hoge waterglazen met ijs en schijfjes citroen ernaast.

Sinds we anders zijn gaan eten en we door mijn nieuwe, gepassioneerde andere manier van inkopen en koken en lid zijn geworden van de Health fanclub, zijn alle maaltijden veranderd. Moest ik er vroeger niet aan denken kwark te eten, nu lepel ik het met heel veel smaak weg, samen met frambozen, blauwe bessen, een handje goj bessen en aardbeien. Pannenkoeken die ik met drie pannen tegelijk bakte om ze daarna als grote stapel te verorberen met veel stroop en bruine suiker, zalig begeleid met bekers vol koude chocomelk, hebben plaatsgemaakt voor proteïne pannenkoeken, vol granen en acceptabel in ieder dieet. Ik besmeer ze (lekker dik, want sommige dingen moet je ook niet af willen leren!) met vruchtenspread, plakjes banaan en een eetlepel muesli. Verrukkelijk! Zeker met groene thee met citroen erbij en een sinaasappel in partjes.

Misschien wel belangrijker nog dan wat ik serveer, is hoe ik dat doe. Was ik voorheen (met werkweken van 60-70 uur) vaak gehaast en was eten een noodzakelijk kwaad, nu kan ik er bij het opmaken van het weekmenu al van genieten dat we die tijd samen hebben, en ik die ook wil benutten. Samen eten is door die insteek zo anders geworden. De tafel dekken met zorg, servetjes erbij, grote borden voor de salades op mooie placemats en vooral even de telefoons aan de kant (blijft een struggle, maar de moeite van het blijven vragen waard!) Gewoon iedere dag het mooiste servies gebruiken, lekker in de hand liggend bestek ernaast en de beste glazen. Je goed voelen kan soms al ingevuld worden door jezelf (en je gezin) te verwennen met het allerbeste wat je in huis hebt door het allemaal zo mooi en feestelijk mogelijk te maken. Als het dan ook nog lekker is, staat het beslist garant voor weer een herinnering waar je met een big smile aan terug denkt en uit kunt putten op de dagen dat het tóch even snel een boterham met kaas uit het vuistje wordt ;-).

Like Arnhemse Moeders op Facebook voor meer van dit soort verhalen en interviews: