StickyBlog

Lieve mama,

Ooit tijdens mijn pubertijd, eigenlijk nog niet eens zo heel lang geleden, wist ik het zeker. Later, als ik zelf kinderen zou hebben, ging ik alles anders doen dan jij. Hoe, dat wist ik niet precies maar ánders, ja dat stond vast. Een paar dagen voor koninginnedag 2010 hield ik een positieve test in mijn handen. Hoera, we kregen een kindje! Met mijn buik groeide opeens ook mijn twijfel en onzekerheid. Zou ik dit wel kunnen? Mama zijn van een klein mensje?

Kopjes thee en luisterend oor als je thuiskomt van school. Troostende woorden als je ’s nachts wakker wordt. Iemand die altijd aan jouw kant staat wanneer je ruzie hebt (behalve als die met
je zusje is). Veilige haven, bron van irritatie, rots om op de bouwen.. van wie leer je eigenlijk hoe je dat moet doen? Kan ik wel verhaaltjes voorlezen, liedjes zingen, poepbroeken schoonmaken, mijn geduld bewaren en opvoeden? Jij zei dat het wel goed zou komen. Ik twijfelde.

Toen werd S. geboren. Hij was mijn kind, en ik was zijn moeder. En dat maakte een heleboel verschil in mijn leven. Opeens leken niet alle baby’s meer op elkaar maar was de mijne duidelijk de mooiste en de liefste. Waar ik stellig in geloofde pre-bevalling over eten, huilen en opvoeden stelde ik nu steeds ter discussie. Het bleek dat ik mijn poepende en kotsende kind niet vies vond maar zielig. Dat die gebroken nachten erg snel in je systeem gaan zitten, net als het nieuwe dagritme. Dat ik opeens rustig een uur naar een slapend kind kon kijken en beseffen hoe prachtig die was, en me dan heel erg gelukkig kon voelen. Om niets.

Zo’n 3 weken na koninginnedag 2012 wisten we dat F. op komst was. Meer rust, minder twijfels, net zoveel geluk. En ook hier weer een nieuwe ontdekkingstocht want F. blijkt niet S. te zijn. Net zo lief en prachtig, om net zo van te genieten maar ook weer een heleboel nieuw.
Het blijft een raar besef mam dat jij ooit ook hebt meegemaakt. Deze twijfels, waar ik nooit iets van heb gemerkt omdat het moederschap bij jou altijd zo vanzelf lijkt te gaan. En het blijft bijzonder vreemd dat iemand ooit zo gelukkig is geweest met mij, als dat ik zelf met mijn eigen kinderen ben. Dat iemand net zo trots is op mij als ik op S. en F., ongeacht wat ze doen (of niet). Dat besef ik me nu eigenlijk pas, hoe diep dat gaat. Ik had geen idee.

En dat ik, nu ik wat langer moeder ben, opeens realiseer dat ik dingen precies hetzelfde doe als hoe jij dat deed. Jouw woorden uit mijn mond hoor komen, jouw reacties zijn mijn reacties. Voor zover mijn intenties van een aantal jaren terug.. Alles wat ik als vanzelfsprekend aannam is ook maar ontstaan uit jouw afwegingen van wat het beste was, zoals ik die afwegingen nu maak. Soms maken we andere keuzes, en soms dezelfde.

Wat betekent moederdag dan? Misschien is het op moederdag wel vooral belangrijk om bewust stil te staan bij het geluk dat je een moeder hebt. En te koesteren dat ze er is, of de tijd dat ze er voor je was. Je moeder die je heeft opgevoed met alle beste intenties en alle liefde die ze je kon geven, ongeacht of dat nu altijd zo goed uitpakte of dat je daar altijd blij mee was. Je moeder die je heeft laten zien wie je zelf bent, maar ook je eerste les is geweest in het zelf moeder zijn.

Als ik F. haar 1000ste kusje van de dag op haar neus plant weet ik dat er een moment komt dat ze naar me roept dat ik alles fout doe. Dat ik een verschrikkelijke moeder ben. Dat ik vast niet van haar houd. Dat ze wellicht geadopteerd is, of op zijn minst verwisseld bij de geboorte. En dan hoop ik dat ze ooit, wellicht op een willekeurige moederdag wanneer ze zelf kinderen heeft, écht beseft hoeveel ik van haar en haar grote broer houd. Dat niets zo belangrijk is als hun geluk. Dat ze gekoesterd worden, dat we ze begeleiden op de manier die ons juist lijkt (maar wie zal het zeggen?). Dat ze altijd kunnen rekenen op mijn armen voor troost, mijn ervaring als raad, voor wat dat waard is.

En dat ze dan op een keer tegen me zegt: mama dank je wel. En dat we beide snappen wat dat écht betekent.

Mam, dank je wel.

Like Arnhemse Moeders op Facebook voor meer van dit soort blogs:

Previous post

Angela

Next post

Claudia van Haeften

The Author

5ter

5ter

Esther, moeder van kleuterzoon Siem (2011) en peuterdochter Fem (2014). Druk bezig met mijn weg vinden in het moederschap, peuterdragen, buitenhuis werken en ook nog tijd vinden om lekker en gezond met elkaar te eten. Ik heb daarnaast een webshop: It's a Wrap. Al deze elementen geven regelmatig inspiratie tot het schrijven van mijn weblogs.

Je kunt eerdere blogs en recepten ook teruglezen op: http://tussenmarsenaarde.wordpress.com/