magisch

Waar is de kabouter, waar is het imaginaire vriendje?

Mijn nichtje was, toen ze ongeveer 3 jaar was, heel druk met lieveheersbeestjes. Onzichtbare welteverstaan. Ze zaten op haar hand, ze nam ze overal mee naar toe en ging er heel zorgzaam mee om. En dit was niet per ongeluk een keer bij een spel, nee, ze was hier heel lang (maanden?) mee bezig.

Onze dochter had een imaginair vriendinnetje, Nina en daar moesten we wel degelijk rekening mee houden. Voor wie een schitterende animatie wil zien over een imaginair vriendje: de animators Job, Joris en Marieke hebben er een prachtige film over gemaakt, te vinden via hun website (hij heet Otto)

Kinderen die  bij het opgroeien steeds meer om zich heen gaan kijken zien heel veel dat hun begrip te boven gaat. Dit zorgt voor angsten, bv bij het slapen gaan, maar ook voor het zogenaamde magisch denken. Ze geven hun eigen betekenis aan de wereld om hen heen.

En dat is fantastisch om mee te maken als volwassene ! Wist je bv dat het waait omdat er bladeren aan de bomen zitten? Dat er kabouters wonen in tuin, of in het park/bos? Vraag maar eens hoe de kabouter eruit ziet.

We moeten deze fase koesteren en er vooral ook van genieten: de verwondering van het kind, de vragen die ze stellen, de oplossingen die ze bedenken, het vanzelfsprekende dat Sinterklaas met zijn paard over de daken kan lopen.

Helaas hoor ik veel ouders die dit magische denken van het kind de kop indrukken. Het kind wordt de “waarheid” vertelt en uitgebreid uitgelegd hoe iets in elkaar steekt. Maar het brein van het jonge kind (voor zijn achtste jaar ongeveer) is heel anders dan het volwassen brein. Het kind kan eigenlijk niet zoveel met deze uitleg. De  boodschap die het krijgt is eigenlijk: ik vertel het fout, dus laat ik maar niet meer zoveel vertellen. En dat is zó jammer.

Je hoeft niet bang te zijn dat het kind in deze fase blijft hangen wanneer je daar de ruimte voor geeft. De ontwikkeling van de hersenen gaat vanzelf door en met de toegenomen groei zal het kind ook de wereld om zich heen steeds realistischer zien, al is dit gelukkig een lang proces.

Er wordt veel te weinig geschreven over dit magisch denken, maar ik denk dat iedereen nog wel situaties weet van vroeger, of vraag het eens na bij je ouders.

Wanneer ik google op literatuur hierover kom ik uit bij wat artikelen en een boek van Selma Fraiberg: de magische wereld van het kind. De eerste uitgave stamt al uit 1959, maar nog steeds een standaardwerk.

 
 
Sluit je aan bij meer dan 800 moeders uit regio Arnhem: like Arnhemse Moeders op Facebook!