Nageltjes knippen

Ben jij ook zo trots op je kind(eren)? Ik wel hoor! Als ik naar ze kijk als ze zitten te eten, liggen te slapen, naar me toe rennen, samen spelen of welk moment dan ook. Ik ben echt reuze trots, elk moment van de dag.

Maar wist je dat ik ook soms zo verrekte trots ben op mijzelf. Over de prestaties  die ik verricht als moeder? Dagelijkse verzorging van kleine kinderen is nog een hele klus:  Aankleden, haren kammen, tanden poetsen, veters strikken.  Het moet elke dag weer en we slaan niks over. Als de kids dan in hun schone outfit en met strikjes in het haar op tijd op het schoolplein staan, geef ik mezelf een klein compliment.

Eén dingetje is wel zo groot. Als me dat eindelijk weer  eens gelukt is, dan geef ik mezelf een flinke schouderklop en een groot ‘Hoera’ en doe ik een dansje. Nagels knippen….aaaarghhh. Geen kind die meewerkt, vooral die tenen… Ik denk er pas aan op het verkeerde moment. Dus nooit als ze net uit bad komen. En altijd wanneer ze de hele middag in de zandbak hebben gespeeld. Tja, dan is er niks meer aan te doen. ‘Morgen knip ik je nagels’ zeg ik dan, vooral om mezelf te instrueren. ‘Neeeeee’ is de standaard reactie.

Vanavond is er gebak bij de koffie. Er is reden voor een groot feest. Vanochtend na een uitgebreid badritueel nam ik kind 1 op schoot. ‘knip, knip knip.’ Daarna kind 2, ‘knip, knip, knip.’ VEERTIG nageltjes later was mijn missie volbracht.