Zingen en praten kalmeert

Omdat ik me interesseer voor de kinderopvang ben ik geabonneerd op de nieuwsbrief van “Kinderopvangtotaal”, een wekelijkse mail over onderwerpen die in de kinderopvang spelen.
Wat me vooral opvalt is dat er geregeld onderzoeken aangehaald worden over de ontwikkeling van baby’s in, met name, de westerse wereld. En er wordt flink wat onderzocht đ
Aan de ene kant lijkt het me prettig dat je als ouder in deze tijd ‘alles’ kunt opzoeken. Maar ik vraag me ook af hoe dit werkt? Mezelf kennende zou ik net zo lang zoeken tot ik het antwoord of uitleg vind die bij me past. Elke uitkomst van een onderzoek heeft wel een tegenhanger en dat maakt het volgens mij alleen maar ingewikkelder.
Als voorbeeld: de taalontwikkeling. Daarover zijn verschillende meters rapporten van allerlei onderzoeken verschenen, alleen al in Nederland. Toch is het nog steeds een belangrijk discussiepunt in de wereld van de kinderopvang en basisscholen. Na  jaren van intensief onderzoek, met name vanaf de komst van de “gastarbeiders” naar Nederland in de zeventiger jaren van de vorige eeuw, is er nog steeds geen consensus over de beste manier om taal te stimuleren. En moet het wel bewust, met een methode, gestimuleerd worden?
Aan ouders, met welke moedertaal ook, zou ik willen zeggen: Hou van je kindje, zing voor en met je kind, luister serieus naar zijn brabbelverhalen en vertel het kind wat je aan het doen bent. Gewoon wat je al doet dus.
Vond je deze blog leuk? Sluit je dan aan bij meer dan 850 moeders uit Arnhem!