De camping overleefd!

In mijn vorige blog kon je al lezen dat ik er nogal tegenop zag om in een koud tentje op een modderveld mijn nachten door te brengen. En ik kan je vertellen, dat is naarmate de vakantie dichterbij kwam niet minder geworden. Maar goed, in het kader van ‘alles voor de kids’ hebben we onze comfort zone verlaten en zijn we het avontuur tóch aangegaan. Wij zijn wezen kamperen.

Om met het goede nieuws te beginnen: het was best leuk! Horde 1, het opzetten van de tent is niet uitgemond in een verbaal of fysiek conflict. Ook hebben we hem niet in brand gezet of de boel direct ingepakt om weer huiswaarts te keren. Nee, de tent stond in een half uurtje en we hadden daardoor een heel stuk middag extra over in onze planning. Zodoende is het thuis oefenen van het opzetten van de tent iets dat ik iedereen aan kan raden. De extra tijd die we hadden kwam mooi uit om droompark De Zanding in Otterlo -de camping waar wij stonden- te verkennen.

E. vond het slapen in een tent, zeker tijdens de eerste nacht, natuurlijk hartstikke spannend. Toen we hem de ochtend daarop met kussen en al tussen het hoofdeinde van het luchtbed en de binnentent in vonden, konden we eigenlijk amper geloven dat hij die nacht niet één keer wakker was geworden. Voor de duidelijkheid, opgerold in zijn slaapzak lag hij dus op de grond, tussen het luchtbed en de wand van de tent in. Ook wij hebben prima geslapen , maar hadden bij het wakker worden beiden last van schouder,- en rugpijn. De rest van de nachten sliepen we als een roosje én waren we pijnvrij.

Het ontbreken van schoon en modern privésanitair vond ik vooraf de grootse drempel. Ik keek hier dan ook heel erg tegenop. Ik kan niet zeggen dat ik er nu anders over denk. Eigen sanitair is gewoon echt heel fijn. Als je daar dan staat op je badslippers onder de douche, geen idee hebbend wie er voor jou gebruik hebben gemaakt van die douche, dan verlang ik toch wel sterk naar huis.

Het weer was wisselvallig, dat heeft echt een grote impact gehad op onze campingbeleving. Als het zonnig was geweest, waren we waarschijnlijk twee weken gebleven. Door de buien werd en bleef alle kleding vochtig. Daarnaast hadden we een tent met kleine luifel: wanneer het ’s avonds aan het regenen was konden we eigenlijk niet meer dan met een boek in bed gaan liggen. Dat is voor 1 avond prima, maar de 2e avond ben je daar al helemáál klaar mee.

Wat wel fijn was is het meer primitieve leven: je doet niet veel want je hebt, behalve het entertainen van je kind, niet zoveel om handen. En elke ochtend rustig wakker worden door de opkomende zon en het bijhorende vogelgefluit is echt veel fijner dan die agressieve wekker. E. had een vriendinnetje gemaakt, die twee waren een paar dagen onafscheidelijk. Heel erg leuk om te zien, en naast de trots is het ook gewoon lekker om zelf dan wat extra tijd te hebben.

Of we volgend jaar weer gaan kamperen? Waarschijnlijk wel. Alleen gaan we niet meer vooraf boeken maar gewoon op de bonnefooi zodat we de mooie dagen zelf kunnen kiezen. Daarnaast was het avontuur en de vrijheid vooral voor E. heel fijn. Uiteindelijk was het daarom voor ons ook fijn: als de kids zich vermaken dan vermaken wij ons ook!