Een belangrijk jubileum: DeWandelwagensoos bestaat 5 jaar!

De Wandelwagensoos is een ontmoetingsplek voor ouders met baby’s en peuters uit Arnhem en omgeving. Maandelijks delen zij via Arnhemse Moeders een verhaal. Hun vorige blog ging over ‘een gewone soosochtend’. Dit keer vertelt bestuurslid Bianca over hun vijfjarig jubileum. 

Toen mijn zoontje ongeveer acht maanden oud was, kwam Suzette bij mij thuis langs voor een ruck-consult. Ze vertelde me toen ook over de Wandelwagensoos. Zes maanden later zat ik in het bestuur. Wat had ik behoefte aan contact met andere ouders toen ik eenmaal moeder werd! Mijn vriend kreeg twee weken verlof van zijn werk. Daarna moest ik het alleen doen. Soms kwam mijn moeder langs, maar die woont in Noord Brabant, niet bepaald in de buurt. Ik had welgeteld één andere vriendin die ook kinderen had, maar zij was vier dagen na mij bevallen, dus we zaten allebei in dezelfde roes van luiers, slapen, proberen op te ruimen en, oh ja, niet de lunch vergeten. Als mijn vriend van zijn werk thuiskwam, praatte ik honderduit, hij kreeg er bijna geen woord tussen. Vooropgesteld: ik ben gek op mijn zoon, maar na een hele dag alleen met hem was ik zó opgelucht dat ik met een volwassene kon praten.

Na vijf maanden voor een klein mensje gezorgd te hebben, moest ik weer aan het werk. Daar kreeg ik onwijs veel energie van: ik had ‘mijn eigen ding’ weer. Maar toch miste ik nog steeds wat. Sommige van mijn collega’s hadden wel kinderen, maar niet iedereen had zin om hun lunch pauze aan opvoedervaringen te besteden (en terecht!). Ik had het geluk dat ik toevallig de vrijdag vrij had: de dag dat de soos ook was. Dat was echt een verademing: niet alleen kon ik bij de wandelwagensoos lekker met andere papa’s en mama’s kletsen, maar mijn zoontje kon er ook heerlijk spelen. Op het kinderdagverblijf zat hij tot een maand geleden nog op de babygroep en daar had hij het wel gezien. Grote kindjes, díe waren leuk – en op de soos waren er genoeg. Bovendien bracht het wat structuur in mijn dag: ’s ochtends naar de soos, dan kijken of Owen wat wil slapen, en daarna nog even boodschappen doen of naar een speeltuintje.

Tijdens een vrijdagochtend kwam ik met een van de gastvrouwen in gesprek over ‘community feeling’. Ik zag dat een van haar kinderen een shirt aan het met ‘I <3 Wandelwagensoos’ erop aanhad en dat deed me denken aan een Australische natuurlijk ouderschap groep waar ik lid van ben op Facebook. Daar werden ook regelmatig uitjes en bijeenkomsten georganiseerd en alle kinderen hadden dan een shirt of hesje met ‘village child’ aan. Zo was het duidelijk wie er bij de groep hoorde. Als er een kind viel of er gebeurde iets anders, was er altijd wel een ‘village mom’ in de buurt die het gezien had of even bijsprong. Door dit gedeelde toezicht en vertrouwen naar elkaar toe, konden alle moeders wat meer ontspannen tijdens de ‘playdate’, want ze stonden er niet alleen voor.

Ik vertelde aan de gastvrouw dat ik dát wel heel gaaf zou vinden, als we zoiets ook hier in Arnhem konden stimuleren. We konden immers heel veel aan elkaar hebben en steeds vaker (zoals ook in mijn geval) woont familie te ver weg om ‘ineens’ bij te springen. Zij raadde me aan om Suzette daar eens een berichtje over te sturen, of ik misschien in het bestuur van de soos zou willen. Ja, dacht ik, eigenlijk wel! Voor mij was (en is) de soos zo’n warm bad. Zelfs als het niet zo ver kwam als wat mij idealiter voor ogen stond, was een kop koffie en een luisterend oor op een vrijdagochtend óók een heel goed begin.

Zo kwam ik dus in het bestuur. Op het moment zijn we druk bezig met het regelen van het jubileum. De wandelwagensoos bestaat namelijk vijf jaar – en dat is belangrijk om te vieren, vind ik. Groepen als deze, voor en door ouders, zijn essentieel in de maatschappij van tegenwoordig – ouderschap is namelijk verrekte zwaar. It takes a village to raise a child, en nu er geen ‘villages’ meer zijn zullen we die zelf moeten maken. Het jubileum gaan we dus groots vieren!

Het bestuur is druk bezig met het programma, want we willen graag voor elk wat wils. Verschillende activiteiten voor de kinderen, maar ook workshops voor de ouders, en stands van (locale) ondernemers. Ook al stond nog niet alles vast, het Facebook event is al wel aangemaakt zodat mensen aan kunnen geven of ze interesse hebben (of sowieso komen). Dat vinden we namelijk moeilijk inschatten en het is wel belangrijke informatie. Daarvan hangt bijvoorbeeld af wat voor eten en drinken kunnen we aanbieden en hoeveel we nodig hebben.

Hoe meer het feest vorm krijgt, hoe leuker en ‘echter’ het wordt – het is daardoor heel dankbaar werk. We hebben het terrein van Scouting St. Christoforus-lichtdraagsters aan de Monnikensteeg 4 in Arnhem gehuurd: een prachtige locatie met zowel binnen- als buitenruimte. Toen we gingen brainstormen over workshops, activiteiten en stands bleken heel veel bestuursleden wel mensen te kennen die misschien konden komen of helpen, of er waren workshops die we op een soos ochtend al hadden gehad die misschien nog eens wilden komen. Hier was écht een netwerk aan de slag!

Er zijn inmiddels al wat superleuke dingen bevestigd, zoals dat er Peuter- en Kleuterdans zal zijn en Kaatje Katoen komt met een stand. Ook zijn we bezig om genoeg wobbels bij elkaar te lenen om een wobbel playground te maken. Na de volgende bestuursvergadering komt er een update in het Facebook event met meer bevestigingen.

Komen jullie ook op zondag 3 september? Inloop is vanaf 9.30 en het duurt tot 14.00 uur. Het Facebook event vind je hier.