Wij gaan kamperen…

Dat mijn zoon sinds een paar maanden naar de basisschool gaat vind ik echt superleuk. Hij leert er namelijk veel, waardoor hij me steeds weer weet te verassen. Het zien groeien van je kind doet je hart smelten, maar geeft je ook het gevoel dat je grip kwijtraakt. Ik ben namelijk niet meer de enige die bepaald wat hij wél en wat hij niet meekrijgt. En dat kan nog wel eens tot schrikmomenten leiden.

Zo’n moment had ik al direct in één van de eerste weken dat hij naar school ging. De basisschool van mijn zoon werkt met wekelijkse thema’s, en puur om mij te pesten was het thema van die betreffende week kamperen. Dat ik er ooit aan moest geloven wist ik eigenlijk al wel, meneer houdt van zand, buiten zijn, zwemmen en avontuur, maar stiekem had ik het nog wel even uit willen stellen.

Afijn, meneer leerde wat kamperen was en wilde dus, ja, kamperen. “En dan nemen we een slaapzak mee, en een lampje en chocola” was zijn aanvulling. Ik had verwacht dat het wel zou overwaaien. Of ja, verwacht. Gehoopt. Maar helaas. Wij gaan kamperen. En dat was even schrikken. Je hebt namelijk 2 type mensen. Mensen die houden van kamperen, en mensen die wel normaal zijn ;-). En wij zijn van die tweede categorie.

Zowel ik als mijn vriend zijn namelijk, net als alle normale mensen,  gesteld op luxe en comfort. De aanwezigheid überhaupt van stroom en hygiënisch sanitair zijn toch wel basisvereisten. Jeweetwel, dat je niet eerst je slippers aan wilt trekken voordat je onder de douche durft. Of dat je niet eerst met 37 schoonmaakdoekjes de wc-bril schoon moet maken. En wij, 2 luxepaardjes, moeten dus een kampeer ‘vakantie’ gaan stroomlijnen.

Vakantie staat daarbij tussen aanhalingstekens, want een kampeervakantie is eigenlijk geen vakantie. Oké, waarschijnlijk wel volgens de Grote Van Dale, maar niet volgens onze maatstaven. Een vakantie mag best een avontuur zijn, je mag best vies worden of actief zijn. Een vakantie mag naast ontspannen ook best inspannen zijn. Maar in de basis, en dat is je accommodatie, wil je het luxer en gemakkelijker hebben dan thuis. Waarom zou je anders op vakantie gaan? Nee, normale mensen gaan niet voor hun lol in een tent op een modderveld staan, douchen en toiletteren in een gedeelde schuur en koken op een gasstelletje.

En zo staan wij dus voor misschien wel voor de grootste beproeving ooit. Want hoe gaan we dit aanpakken. We hebben geen tent, geen slaapzakken, geen…. ja wat hebben we eigenlijk nog meer nodig? Na een kort rondje langs familie kon ik een tent en slaapzak lenen. De grimassen op hun gezichten toen we over kamperen begonnen zeiden daarbij al genoeg. Het liefst zouden ze ons, stelletje amateurs, willen filmen. De gedachte alleen al dat wij samen een tent zouden opzetten, zorgde voor het nodige hoongelach bij mijn familieleden.

De volgende stap: een kampeerplaats boeken. Surfend op de websites van campings viel ons vooral op dat op al het beeldmateriaal van de kampeerplaatsen kampers bevatten. Geen losse tentjes te zien. Andermaal viel ons hoongelach ten deel, toen wij de camping belden of we ‘ook gewoon met een tentje konden komen, en of we dan de enige waren die dat deden.’ Gelukkig bleek dat het geval. De kampeerplek is dus geboekt en de spulletjes die we kunnen lenen druppelen langzaam maar zeker binnen. Ik ben heel benieuwd hoe we het gaan hebben… hebben jullie nog tips?