De charme van moederdag

Misschien een beetje laat, maar ik wil toch nog even mijn moederdagavonturen met jullie delen. Tijdens mijn eerste zwangerschap werd ik voor het eerst in de watten gelegd tijdens moederdag. Sindsdien vind ik het een te gekke dag. Natuurlijk vanwege het ontbijt op bed, maar vooral ook door hoe druk de kinderen er als kleuter mee zijn. Hoe ze denken dat ze ons ontlasten door hun speelgoed eindelijk eens een keer op te ruimen of door zonder te zeuren zichzelf aan te kleden: het is gewoon aandoenlijk. Ik herinner mijn zoon dan ook de hele dag door dat het Moederdag is. Na elk verzoek krijg ik standaard een doodvermoeiend “waarom?” als wedervraag. Vandaag mag ik daar voor één keer een makkelijk antwoord op geven: “omdat het moederdag is!”.

Dat aandoenlijke komt de hele dag, en eigenlijk al in de aanloop naar de dag terug. Neem bijvoorbeeld het enthousiasme rondom het geheime knutselwerk dat ze op school maken. Toen ze eraan begonnen versprak E. zich al. Hij vertelde trots dat hij een supermooie ketting voor mij aan het maken was. Nadat hij het knutselwerkje mee kreeg wilde hij het dan ook direct aan me geven, want het is immers een cadeau voor mama. Moederdag was echter pas twee weken later. Het zijn dit soort kleine dingen die ervoor zorgen dat ik volledig val voor de charme van deze ‘feestdag’.

Nog eentje dan: de kinderen mogen bijdragen aan het maken van een ontbijt terwijl mama nog ‘slaapt’. Oftewel: wakker ligt in bed omdat ze honger heeft en doet alsof ze slaapt wanneer ze gestommel op de trap hoort. Het aanblik van E. wanneer hij vol trots zijn cadeau overhandigt is onbetaalbaar. De overtuiging dat dit de trofee is waarmee hij mij voor de rest van mijn leven van geluk verzekert spat uit zijn ogen. Alleen al daardoor is het nog een beetje waar ook.

Vorig jaar kreeg ik een geschilderd fotolijstje en een versierd zakje met douche-testers. De testers had hij zelf uitgezocht in het winkeltje van school. Daar mocht iedereen vijf fictieve euro’s uitgeven. Het verhaal deed mijn hart smelten. Hoewel de douchegel in zo’n tester niet het meest fijn geurend is staat het potje nog altijd in de badkamer. Voor moederdagcadeaus geldt wat mij betreft nog het meest de regel die voor ieder cadeau geldt: het gebaar is zoveel belangrijker dan het cadeau zelf!