De laatste zwangerschapsmaand
Februari is onder de maanden wat Pim’s of After Eight onder de lekkernijen is. Het is niet écht lekker, maar als er niets ander voor handen is moet je het er maar mee doen. Februari is koud, zonder de gezelligheid van december en januari, en een maand later kan het maar zo rokjesweer zijn. De vrolijkheid van de feestdagen is bij de mensen al lang en breed weggeëbd, het vastvriezen van treinwissels begint aan het einde van de winter écht te irriteren omdat het als sleur begint te voelen en eenmaal thuis van het werk is het donker, zónder dat er buiten van die vrolijke lichtjes hangen. Enige voordeel; de maand komt in tegenstelling tot eerdergenoemde ’traktaties’ standaard in kleinverpakking, met toch 2 of 3 dagen minder dan de andere maanden. Jarenlang heb ik hierdoor gedacht dat februari de ergste maand van het jaar was, maar maakte de betrekkelijk korte duur dat het draagbaar was. Nu blijkt dat er een nog veel érgere maand is, en dat die nog een dag of 1453 duurt ook. Hoe die maand heet? ‘De laatste zwangerschapsmaand’.
Toen ik bovenstaande internetmeme een paar maanden geleden tegenkwam vond ik ‘m grappig. Nu is het helemaal niet meer grappig. Inmiddels ben ik bijna 39 weken zwanger en door de warmte besteed ik zo veel dagen binnen in het donker dat ik zo bleek ben geworden dat zelfs mijn moeder niet meer geloofd dat ik half Moluks ben. Dat terwijl de ventilator standaard op me gericht staat. Ik zou me Beyoncé moeten voelen met mijn constant wapperende haren, maar in werkelijkheid voel ik me alsof ik constant tegen de wind in fiets met volle bepakking, terwijl de brandende zon het zweet over mijn rug laat glijden.
In mijn vorige blog schreef ik al over de warmte. Ik zei dat ik ging klagen. Voor één keer. Die belofte ga ik verbreken. Want nu wordt er ook nog eens een enorme hittegolf voorspeld. Of eigenlijk een hittegof op een hittegolf. de grootste droogte van deze eeuw. Nee, die meme is helemáál niet meer leuk. Dat pláátje ook, ze heeft niet eens een buik! Als die in d’r laatste maand van de zwangerschap zit, ben ik de Paus, Mariah Carey en Spongebob Squarepants in één. Ze komt qua formaat nog meer in de buurt van die kleine terrorist in mijn buik dan van baby Piep (zoals we ‘m voorlopig noemen, naar mijn nieuwe achternaam) en mij samen. Mocht ik middenin die hittegolf bevallen dan is de kans groot dat ik het ziekenhuis smeek om daar nog een paar dagen te mogen blijven, ervan uitgaande dat ze de klimaatbeheersing goed voor elkaar hebben daar.
De warmte zorgt er ook voor dat ik geen nachtrust meer krijg. De meeste mensen stoppen met roken of drinken, maar ik ben gewoon gestopt met slapen. Af en toe lijkt een koel briesje als door God gezonden over mijn lijf te trekken, maar deze wordt steevast gevolgd door een hitte die nog aanweziger is dat die ene oom die zelf heeft besloten dat ‘ie de grapjas van de familie is, tijdens een verjaardag. Het maakt niet uit hoe laat ik in bed ga liggen, wat ik doe voor het slapen gaan of dat ik magnesiumpillen slik. Ik kan me niet meer herinneren hoe het is om voor 02:00 uur in slaap te vallen, maar iets zegt me dat het heerlijk moet zijn.
Val ik dan bijna in slaap, dan is er ook altijd wel iets wat me weer wakker maakt. Gelukkig valt de nachtelijke plasdrang nog wel mee bij mij, maar het gedraai van mijn man, het gewoel van mijn zoon een kamer verderop, baby die maar weer eens gaat schoppen, een toevallige voorbijganger die ik op straat hoor lopen, een eigen gedachte, honger, dorst, muggen, jeuk, kramp, licht of het eerdergenoemde briesje maar dan net iets te hard; er is altijd wel weer iets of iemand dat mij mijn slaap niet gunt. Het meest vervelende is echter nog wel dat ik maar kort in één houding kan liggen en dat is op mijn zij. Ik krijg dan lichte zenuwpijn in mijn dij en wil me dan omdraaien. Daardoor lig ik dan eerst 5 minuten te balen omdat ik weet dat het nog trager zal gaan dan een peuter die zijn groenten moet opeten.
Hoe sliepen jullie in de laatste maand? Of zijn er misschien nog moeders die tips hebben? Laat het weten in de comments!